Guided
Meditation
14/04/2020
ENGLISH
Every language on Earth has its own
unique and incomparable beauty.
That's why every language on Earth is
important. It is immature to be haughty
in comparison to a language you don't
speak. Before entering into
this guided meditation, identifying your language
further down the page
is part of this meditation. From this moment on, try to
relax. If you are not ready,
give up reading, you may come back to it at
another time. You are therefore
invited to a guided meditation. Read the
following slowly. Each line of the text
is written in a light wave of your
breath. Each word has a code.
Between the stanzas, there are spaces designed to
invigorate your relaxation,
so that you can take a break. There is also a link
to music.
You can listen to it or not. This meditation should last about 20
minutes.
FRANÇAIS
Chaque langue sur Terre recèle une
beauté incomparable et unique.
C'est pourquoi toutes les langues sur Terre sont
importantes. Emprunter
un air hautain par rapport à une langue que l'on ne
parle pas, est immature.
Avant d'entrer en cette méditation guidée, identifier
votre langue plus bas
sur la page, fait partie de cette méditation. À partir de
cet instant, essayez
de vous détendre. Si vous n'êtes pas prêts, abandonnez la
lecture, vous y
reviendrez peut-être à un autre moment. Vous êtes invités donc
à
une méditation guidée. Lisez ce qui suit lentement. Chaque ligne du texte
est
inscrite dans une onde de lumière de votre respiration. Chaque mot
recèle un
code. Entre les strophes, il y a des espaces conçus pour tonifier
votre
détente, pour que vous preniez une pause. Il y a aussi un lien
vers une
musique. Vous pouvez l'écouter ou pas. Cette méditation
devrait durer environ
20 minutes.
ITALIANO
Ogni lingua sulla Terra ha una bellezza
unica e incomparabile. Ecco perché
ogni lingua sulla Terra è importante. È
immaturo essere alteri rispetto a
una lingua che non si parla.Prima di entrare
in questa meditazione guidata,
identificherai la tua lingua più in basso nella
pagina, un passo che fa parte
di questa meditazione. Da questo momento in poi, cercate di
rilassarvi.
Se non siete pronti, rinunciate a leggere, potete tornare a farlo
in un
altro momento. Siete quindi invitati ad una meditazione guidata.
Leggerete
lentamente ciò che segue. Ogni riga del testo è inscritta in un'onda
di luce
del vostro respiro. Ogni parola
ha un codice. Tra le strofe, ci sono spazi
progettati per rinvigorire il vostro
rilassamento, in modo da poter
fare una pausa. C'è anche un link alla musica. Potete
ascoltarla o meno.
Questa meditazione dovrebbe durare circa 20 minuti.
ESPAÑOL
Cada idioma en la Tierra tiene su
propia belleza única e incomparable.
Por eso es que todos los idiomas de la
Tierra son importantes. Es inmaduro
ser altivo en comparación con un idioma que
no se habla. Antes de entrar
en esta meditación guiada, identificará su
lenguaje más abajo en la página,
un paso que es parte de esta meditación. Desde
este momento, trata de relajarte.
Si no estás listo, deja de leer, puedes
volver a hacerlo en otro momento.
Por lo tanto, se le invita a una meditación
guiada. Leerás lo siguiente
lentamente. Cada línea del texto está inscrita en
una onda de luz
de su respiración. Cada palabra tiene un código. Entre las
estrofas, hay
espacios diseñados para vigorizar su relajación, para que pueda
tomar un descanso. También hay un vínculo con la música.
Puedes escucharla o
no. Esta meditación debería durar unos
20 minutos.
NEDERLANDS
Elke taal op Aarde heeft zijn eigen unieke en onvergelijkbare schoonheid.
Daarom is elke taal op Aarde belangrijk. Het is onvolwassen om hooghartig
te
zijn in vergelijking met een taal die u niet spreekt. Voordat u deze geleide
meditatie invoert, identificeert u uw taal verderop in de pagina, een stap die
deel uitmaakt van deze meditatie. Probeer vanaf dit moment te ontspannen.
Als u
niet klaar bent, geef dan het lezen op, u kunt er op een ander moment
op
terugkomen. U wordt daarom uitgenodigd voor een geleide meditatie.
U zult het
volgende langzaam lezen. Elke regel van de tekst is geschreven
in een lichtgolf
van uw adem. Elk woord heeft een code. Tussen de strofen
door zijn er ruimtes
ontworpen om uw ontspanning te stimuleren, zodat u
een pauze kunt nemen. Er is
ook een link naar muziek. U kunt er naar
luisteren of niet. Deze
meditatie zou ongeveer 20 minuten moeten duren.
SOUND LINK
GUIDED MEDITATION
Respira profundo y permite a tu cuerpo
relajarse.
Relájate.
Esta relajación proviene de tu respiración
liberada de su inconsciencia de ser la respiración.
Estás frente a tu ordenador cuando entras en una meditación.
Esta meditación es una ondulación
natural, diferente, complementaria y correcta de tu conciencia.
Estás leyendo este texto,
continúas leyéndolo naturalmente con los ojos abiertos.
Imagina que ... cierras los ojos diferentemente ...
Con los párpados cerrados por tu imaginación,
continúas leyendo esas palabras
que tienen un significado único para ti,
ya que no son realmente palabras.
La luz siempre está ahí, velada por tus párpados cerrados.
Lo sabes también por el calor
que sutilmente se toma su tiempo para llenar todo tu cuerpo.
Te sientes a gusto en el calor de tu confianza única
que te lleva a ese lugar donde el tiempo ya no te domina,
porque donde te encuentras, tienes el poder sobre él.
Imagina ... que tu cuerpo relajado
está sentado en una piedra calentada por un rayo de sol ...
en un gran bosque ...
verde,
suculento,
hermoso.
Te levantas
y caminas a través de ese bosque.
El aire es rico en refrescantes aromas de madera.
Caminas hacia adelante.
A tu derecha, al fondo,
ves una roca gris-azul rodeada de árboles y helechos.
Caminas hacia este lugar.
Al pie de la roca, te quitas los zapatos.
Tu pie izquierdo desnudo toca suavemente la cara de la roca.
Es agradablemente cálida.
Levantas la mirada ...
La pared vertical es alta ...
... alta ...
... muy alta ...
... su parte superior ...
... se fusiona con el cielo azul sin nubes ...
Tu oído derecho está tocando la pared y oyes ... un pulso.
Esto te da energía y una alegre y sólida vitalidad se asienta en ti.
Ahora sabes que esta roca te ama sin el más mínimo límite,
sin la más mínima condición.
Te preguntas : "Esta roca, ¿ es mágica ?".
En lo profundo de tu ser, ahora sabes que es así.
Te das la vuelta y, para tu asombro,
ves que a tres metros de ti se encuentra
una hada de tu tamaño.
Su cuerpo de esmeralda es diáfano, delicadamente brillante, floreciente.
Ella lleva una túnica de seda verde transparente que
atenúa armoniosamente la luminosidad de su cuerpo.
Sus alas de celadón dobladas son puntiagudas,
luminosamente translúcidas.
Su frente está adornada con un pequeño zafiro azul.
Su rostro es de una noble belleza, exquisita en su feminidad.
Su sonrisa es acogedora.
La hada tiene un cáliz de cristal en su mano derecha.
Te inclinas ante ella.
Dice : "Soy Adyanna, Reina del Dominio de los Números.
Estás aquí para volver la cara a la roca, si quieres."
Si quieres, lo haces,
y entonces ves que la cara de la roca está puesta
con una entrada que conduce al interior.
La reina Adyanna dice: " Puedes entrar".
Entras.
Caminas por un oscuro pero protector pasillo de granito.
Caminas hacia adelante.
La reina camina detrás de ti.
La luminosidad de su cuerpo ilumina el pasaje.
Vienes a una cueva.
Es un espacio de luz interior sublime.
Miras a tu alrededor ... y te das cuenta de que ...
Las paredes de la cueva son una delicada fuente de luz
en semitonos azul marino y turquesa.
Miras a la reina que te sonríe con benevolencia.
Sus manos no sostienen ningún objeto.
Todo su cuerpo se convierte en una nube esférica translúcida de color plateado
y mientras desaparece suavemente, se escucha :
"En ti está la libertad de mirar ahora al centro".
Miras y ves que
el suelo de la cueva es de rubí con mil reflejos rojos brillantes.
En el centro, en el suelo, reconoces el cáliz de cristal.
Sí, es el mismo.
A medida que se vuelve ligeramente fluorescente,
se eleva lentamente por sí mismo, verticalmente en una espiral
en el aire y se apoya a la altura de tu pecho.
Una nube púrpura brillante aparece y se convierte en ... un hombre :
es el que sostiene el cáliz en su mano izquierda.
Lleva una coraza hecha de diamantes y filamentos de oro fino.
Una espada de cristal puro
cuelga del lado derecho de su cinturón translúcido.
El cuerpo del hombre es etérico, diáfano y,
sin embargo, concreto, asertivo.
Su rostro es de una noble belleza, exquisita en su virilidad.
Su sonrisa es acogedora.
El hombre inclina la cabeza como señal de respeto hacia ti.
Tú haces lo mismo.
Sostiene el cáliz hacia ti y dice :
"Puedes acercarte, si quieres".
Si quieres, te acercas a él.
Entiendes que se te permite tomar ese cáliz
con ambas manos, entonces lo tomas.
El cáliz está vacío.
Preguntas, "¿ Quién eres ?".
El hombre responde : "Siempre lo has sabido :
soy Gharlin, el rey del Dominio de los Minerales.
Yo protejo este espacio.
Estás aquí para encontrar tu verdad.
Puedes mirar hacia arriba".
El rey cierra los ojos y se pone de pie justo detrás de ti,
mientras tú miras hacia arriba
... alto ...
... más alto ...
... muy alto ...
a la bóveda esmeralda.
De hecho, en el centro de esa bóveda hay una abertura :
Es un tragaluz.
Una columna maravillosa de luz rosada
hecha de espirales centelleantes
desciende y te inunda para envolverte
y también para acurrucarse
en el centro de tu pecho.
Sientes una frescura que revitaliza todo tu ser.
En esta columna de luz rosa
hay un fino rayo vertical de luz dorada
que llega al fondo del cáliz
que tienes en tus manos.
El cáliz se llena de agua cristalina
en tonos de luz solar ardiente y vigorizante.
Cuando el cáliz está lleno en un tercio,
el fino rayo de luz dorada desaparece.
Sabes en el fondo de tu corazón que
puedes beber el agua de este cáliz
y que es hora de volver a casa.
Bebes tres sorbos,
de hecho, un tercio de su contenido.
Miras cuidadosamente el resto del agua
y notas que ...
la cantidad de esta bebida
no ha disminuido en el cáliz.
Para tu asombro,
el cáliz con su contenido líquido dorado
se diluye lentamente y desaparece.
Sientes una verdad dentro de ti ahora.
Es tu verdad.
Es prodigiosamente única,
íntimamente radiante,
estelarmente eterna.
Puede guiarte
en cada pregunta,
a través de cada situación,
frente a cada desafío,
delante de cada objeto,
en relación con cada persona.
Es su verdad original
sin el más mínimo artificio,
sin el más mínimo juicio.
Te permite ver más allá de las apariencias.
Te permites pensar en una pregunta
o una situación
o un desafío
o un objeto
o una persona
para conocer la verdad.
Esta verdad se manifiesta delicadamente
en un pensamiento,
un olor, un sonido
o una imagen,
y para tu asombro
sientes gratitud.
Miras hacia arriba.
La bóveda ya no existe.
La columna de luz rosa proveniente del infinito
se desvanece y desaparece gradualmente,
excepto que en el centro de tu pecho
hay una esfera de luz rosa dorada
íntimamente radiante y pulsante.
Miras a tu alrededor.
El rey ya no está allí, pero su voz... como un eco te dice :
"El Dominio de los Minerales pertenece a la Naturaleza,
de la que tú formas parte.
Es así, porque la Verdad y la Naturaleza son Uno.
Tú eres la naturaleza y la naturaleza es tú.
Puedes volver a este lugar cuando quieras.
Ahora deja este espacio, para que alguien más pueda venir aquí,
si ese alguien más quiere."
Suavemente, la cueva se disuelve ...
El bosque amistoso te rodea como antes.
Tu cuerpo relajado está sentado en la misma piedra
calentada por un rayo de sol.
El bosque desaparece pacíficamente.
La sensación de este calor confortable todavía está en ti.
Llena todo tu cuerpo de la cabeza a los pies.
Tus pies ya no están desnudos.
Y aún así ... la conciencia de tu aliento renace
y tu gratitud se fortalece notablemente.
Velada por tus párpados cerrados, la luz,
cuyo color original puedes adivinar, siempre está ahí.
Con los ojos cerrados, regresas a tu realidad
para apagar el ordenador que sirvió
de pantalla en esta meditación.
Antes de hacerlo, debes abrir los ojos.
Sólo los abres, sólo cuando ha llegado
el momento de abrir tus ojos.
Cuando realmente abras los ojos,
apagas el ordenador ...
Y respiras libremente.
Todo tu cuerpo te está llamando a un movimiento.
¿ Por qué no beber un vaso de agua ?
. .
Haal diep adem en laat je ontspannen.
Ontspan je.
Deze ontspanning komt voort uit je ademhaling
die is bevrijd van het onbewustzijn van de ademhaling.
Je zit voor je computer als je een meditatie ingaat.
Deze meditatie is een natuurlijke, andere, complementaire
en juiste golving van je bewustzijn.
Je leest deze tekst, je blijft hem
op een natuurlijke manier lezen met je ogen open.
Stel je voor dat ...
je sluit je ogen anders ...
Je oogleden gesloten door je verbeelding,
je blijft deze woorden lezen die maar één ding voor je betekenen,
omdat het niet echt woorden zijn.
Gesluierd door je gesloten oogleden, het licht is er nog steeds.
Dat weet je ook van de hitte,
die, subtiel, neemt de tijd om je hele lichaam te vullen.
Je voelt je comfortabel in de warmte van je unieke vertrouwen
dat je brengt daar waar de tijd je niet meer domineert, want
waar je het ook vindt, je hebt het onder controle.
Stel je voor ... dat je lichaam ontspannen op een steen zit
... opgewarmd door een zonnestraal ...
... in een groot bos.
Het is groen,
sappig,
schitterend.
Je staat op
en loopt door dat bos.
De lucht is rijk aan verfrissende houtachtige geuren.
Je loopt vooruit.
Rechts, op de achtergrond,
merk je een grijsblauwe rots op, omgeven door bomen en varens.
Je gaat naar deze plek toe.
Aan de voet van de rots doe je je schoenen uit.
Je linker blote voet raakt de rotswand zachtjes aan.
De rots is aangenaam warm.
Je steekt je blik op ...
De verticale wand is hoog
... hoog ...
... zeer hoog ...
... zijn bovenkant ...
... versmelt met de onbewolkte blauwe hemel ...
Je zet je rechteroor tegen de rotswand en je hoort ... een polsslag.
Het geeft je energie en een vreugdevolle en solide vitaliteit komt in je tot stand.
Nu weet je dat deze rots van je houdt zonder de geringste limiet,
zonder de geringste voorwaarde.
Je vraagt je af : "Deze rots, is het magisch?"
In het diepst van wie jij bent, weet je nu dat het zo is.
Je draait je om en tot je verbazing zie je ...
dat drie meter van je vandaan een fee van jouw grootte staat.
Haar smaragdgroene lichaam is doorzichtig, subtiel sprankelend, bloeiend.
Ze draagt een transparant groen zijden tuniekje dat de helderheid
van haar lichaam harmonieus dempt.
De gevouwen celadonvleugels zijn puntig, lichtdoorlatend.
Haar voorhoofd is versierd met een kleine blauwe saffier.
Haar gezicht is van een nobele schoonheid, prachtig in haar vrouwelijkheid.
Haar glimlach is gastvrij.
Ze houdt een kristallen kelk in haar rechterhand.
Je buigt voor haar.
Ze zegt: "Ik ben Adyanna, de koningin van het Domein der Getallen.
Je bent hier om je gezicht naar de rots te draaien, als je wilt."
Als je dat wilt, doe je dat en dan
zie je dat de rotswand een ingang heeft die naar binnen leidt.
Koningin Adyanna zegt : "Je mag binnenkomen."
Je komt binnen.
Je loopt door een donkere maar beschermende granieten gang.
Je gaat vooruit.
De koningin loopt achter je.
De helderheid van haar lichaam verlicht de doorgang.
Je komt naar een grot.
Het is een ruimte van subliem innerlijk licht.
Je kijkt rond ... en beseft dat ...
zijn de wanden van de grot ... een delicate lichtbron
in marineblauwe en turquoise halftinten.
Je kijkt naar de koningin die welwillend naar je lacht.
Haar handen houden geen voorwerpen vast.
Haar hele lichaam wordt een doorschijnende bolvormige wolk
van zilverkleurig en als ze zachtjes verdwijnt, hoor je :
"In jou zit de vrijheid om nu naar het centrum te kijken."
Je kijkt en ziet dat de vloer van de grot robijnrood is ...
met duizend glinsterende rode reflecties.
In het centrum, op de vloer, herken je de kristallen kelk.
Ja, het is dezelfde.
Door een beetje te fluoresceren,
de kelk staat langzaam op in zijn eentje, verticaal spiraalvormig
in de lucht en komt tot rust op borsthoogte.
Een glinsterende paarse wolk verschijnt
en verandert in ... een man :
hij houdt de keker in zijn linkerhand.
Hij draagt de kelk van diamanten en fijne gouddraad.
Een zuiver kristallen zwaard hangt aan de rechterkant
van zijn doorschijnende riem.
Zijn lichaam is etherisch, doorzichtig ... en toch beton, beweerd.
Zijn gezicht is van edele schoonheid, prachtig in zijn viriliteit.
Zijn glimlach is gastvrij.
De man knikt met zijn hoofd naar jou.
Jij doet hetzelfde.
Hij overhandigt je de kelk en zegt :
"Je mag dichterbij komen als je wilt."
Als je wilt, kom je naar hem toe.
Je begrijpt dat je die kelk in beide handen mag nemen, dus je neemt hem.
De kelk is leeg. Je vraagt : "Wie ben jij?".
De man antwoordt : "Je hebt altijd al geweten :
"Ik ben Gharlin, de koning van het Domein der Mineralen.
Ik bescherm deze ruimte.
Je bent hier om je waarheid te vinden.
Je kunt omhoog kijken."
De koning sluit zijn ogen en staat vlak achter je,
terwijl je omhoog kijkt naar
... het hoge ...
... hoge ...
... zeer hoge ...
smaragdgroene gewelf.
In feite is er in het midden van die gewelf een opening ...
Het is een dakraam.
Een heerlijke zuil van roze licht,
gemaakt van kleine, knapperige spiralen,
daalt en stroomt je in om je te wikkelen
en ook om op te krullen in het midden van je borst.
Je voelt een verfrissende koelte
die je hele wezen nieuw leven inblaast.
In deze zuil van roze licht
is er een fijne verticale straal van gouden licht
die de bodem van de kelk bereikt
die je in je handen houdt.
De kelk vult zich met kristalhelder water
in tinten van vurig, verkwikkend zonlicht.
Wanneer de kelk voor een derde gevuld is,
verdwijnt de dunne straal van het gouden licht.
Je weet in het diepst van je hart dat
je water uit deze kelk kunt drinken en dat
het tijd is om naar huis te gaan.
Je drinkt drie slokjes,
in feite een derde van de inhoud.
Je kijkt aandachtig naar de rest van het water
en merkt dat de hoeveelheid van deze drank
niet is afgenomen in de kelk.
Tot je verbazing
verdunt en verdwijnt de kelk
met zijn gouden vloeibare inhoud langzaam.
Je voelt nu een waarheid in je.
Het is jouw waarheid.
Het is zo
wonderbaarlijk uniek,
intiem stralend,
stellair eeuwig.
Ze kan je door
elke vraag heen leiden,
in elke toestand,
bij elke uitdaging,
voor elk object,
in relatie tot elke persoon.
Het is je originele waarheid
zonder de geringste kunstgreep,
zonder enig oordeel.
Het stelt je in staat
om verder te kijken dan de schijn.
Je staat jezelf toe
om te denken naar een vraag
of een toestand
of een uitdaging
of een object
of een persoon
om de waarheid te leren kennen.
Deze waarheid manifesteert zich
delicaat in een gedachte,
een geur, een geluid
of een beeld
en tot je verbazing
voel je dankbaarheid.
Je kijkt omhoog.
Er is geen sprake meer van het gewelf.
De pilaar van roze licht
dat vanuit het oneindige naar binnen wordt gebracht,
vervaagt en verdwijnt geleidelijk aan,
behalve in het midden van jouw borstkas
is er een bol van goudroze licht
die intiem uitstraalt en pulserend is.
Je kijkt om je heen.
De koning is er niet meer, maar zijn stem ... zoals een eco tegen jou zegt :
"Het Domein der Mineralen behoort tot de Natuur, waar jij deel van uitmaakt.
Dat is zo, want Waarheid en Natuur zijn Één.
Jij bent Natuur en de Natuur is jou.
Je kunt terugkomen naar deze plek wanneer je maar wilt.
Verlaat deze ruimte nu, zodat iemand anders hiernaartoe kan komen,
als die iemand anders dat wil."
De grot lost vlot op ...
Het vriendelijke bos omringt je als voorheen.
Je ontspannen lichaam zit op dezelfde steen
die door een zonnestraal wordt verwarmd.
Het bos verdwijnt geleidelijk aan.
Het gevoel van deze comfortabele warmte zit nog steeds in je.
Het vult je hele lichaam van top tot teen.
Je voeten zijn niet meer naakt.
En toch ... wordt het bewustzijn van je adem herboren
en wordt je dankbaarheid merkbaar versterkt.
Gesluierd door je gesloten oogleden is het licht,
waarvan je de originele kleur kunt raden, nog steeds aanwezig.
Met je ogen dicht keer je terug naar je werkelijkheid
om de computer uit te schakelen
die in deze meditatie als scherm diende.
Voordat je dat doet, moet je je ogen openen.
Je opent ze alleen ...
alleen als de tijd rijp is om je ogen te openen.
Als je echt je ogen opent, zet je de computer uit ...
Je ademt vrijuit.
Je hele lichaam roept je op tot een beweging.
Waarom drink je geen glas water ?
Ontspan je.
Deze ontspanning komt voort uit je ademhaling
die is bevrijd van het onbewustzijn van de ademhaling.
Je zit voor je computer als je een meditatie ingaat.
Deze meditatie is een natuurlijke, andere, complementaire
en juiste golving van je bewustzijn.
Je leest deze tekst, je blijft hem
op een natuurlijke manier lezen met je ogen open.
Stel je voor dat ...
je sluit je ogen anders ...
Je oogleden gesloten door je verbeelding,
je blijft deze woorden lezen die maar één ding voor je betekenen,
omdat het niet echt woorden zijn.
Gesluierd door je gesloten oogleden, het licht is er nog steeds.
Dat weet je ook van de hitte,
die, subtiel, neemt de tijd om je hele lichaam te vullen.
Je voelt je comfortabel in de warmte van je unieke vertrouwen
dat je brengt daar waar de tijd je niet meer domineert, want
waar je het ook vindt, je hebt het onder controle.
Stel je voor ... dat je lichaam ontspannen op een steen zit
... opgewarmd door een zonnestraal ...
... in een groot bos.
Het is groen,
sappig,
schitterend.
Je staat op
en loopt door dat bos.
De lucht is rijk aan verfrissende houtachtige geuren.
Je loopt vooruit.
Rechts, op de achtergrond,
merk je een grijsblauwe rots op, omgeven door bomen en varens.
Je gaat naar deze plek toe.
Aan de voet van de rots doe je je schoenen uit.
Je linker blote voet raakt de rotswand zachtjes aan.
De rots is aangenaam warm.
Je steekt je blik op ...
De verticale wand is hoog
... hoog ...
... zeer hoog ...
... zijn bovenkant ...
... versmelt met de onbewolkte blauwe hemel ...
Je zet je rechteroor tegen de rotswand en je hoort ... een polsslag.
Het geeft je energie en een vreugdevolle en solide vitaliteit komt in je tot stand.
Nu weet je dat deze rots van je houdt zonder de geringste limiet,
zonder de geringste voorwaarde.
Je vraagt je af : "Deze rots, is het magisch?"
In het diepst van wie jij bent, weet je nu dat het zo is.
Je draait je om en tot je verbazing zie je ...
dat drie meter van je vandaan een fee van jouw grootte staat.
Haar smaragdgroene lichaam is doorzichtig, subtiel sprankelend, bloeiend.
Ze draagt een transparant groen zijden tuniekje dat de helderheid
van haar lichaam harmonieus dempt.
De gevouwen celadonvleugels zijn puntig, lichtdoorlatend.
Haar voorhoofd is versierd met een kleine blauwe saffier.
Haar gezicht is van een nobele schoonheid, prachtig in haar vrouwelijkheid.
Haar glimlach is gastvrij.
Ze houdt een kristallen kelk in haar rechterhand.
Je buigt voor haar.
Ze zegt: "Ik ben Adyanna, de koningin van het Domein der Getallen.
Je bent hier om je gezicht naar de rots te draaien, als je wilt."
Als je dat wilt, doe je dat en dan
zie je dat de rotswand een ingang heeft die naar binnen leidt.
Koningin Adyanna zegt : "Je mag binnenkomen."
Je komt binnen.
Je loopt door een donkere maar beschermende granieten gang.
Je gaat vooruit.
De koningin loopt achter je.
De helderheid van haar lichaam verlicht de doorgang.
Je komt naar een grot.
Het is een ruimte van subliem innerlijk licht.
Je kijkt rond ... en beseft dat ...
zijn de wanden van de grot ... een delicate lichtbron
in marineblauwe en turquoise halftinten.
Je kijkt naar de koningin die welwillend naar je lacht.
Haar handen houden geen voorwerpen vast.
Haar hele lichaam wordt een doorschijnende bolvormige wolk
van zilverkleurig en als ze zachtjes verdwijnt, hoor je :
"In jou zit de vrijheid om nu naar het centrum te kijken."
Je kijkt en ziet dat de vloer van de grot robijnrood is ...
met duizend glinsterende rode reflecties.
In het centrum, op de vloer, herken je de kristallen kelk.
Ja, het is dezelfde.
Door een beetje te fluoresceren,
de kelk staat langzaam op in zijn eentje, verticaal spiraalvormig
in de lucht en komt tot rust op borsthoogte.
Een glinsterende paarse wolk verschijnt
en verandert in ... een man :
hij houdt de keker in zijn linkerhand.
Hij draagt de kelk van diamanten en fijne gouddraad.
Een zuiver kristallen zwaard hangt aan de rechterkant
van zijn doorschijnende riem.
Zijn lichaam is etherisch, doorzichtig ... en toch beton, beweerd.
Zijn gezicht is van edele schoonheid, prachtig in zijn viriliteit.
Zijn glimlach is gastvrij.
De man knikt met zijn hoofd naar jou.
Jij doet hetzelfde.
Hij overhandigt je de kelk en zegt :
"Je mag dichterbij komen als je wilt."
Als je wilt, kom je naar hem toe.
Je begrijpt dat je die kelk in beide handen mag nemen, dus je neemt hem.
De kelk is leeg. Je vraagt : "Wie ben jij?".
De man antwoordt : "Je hebt altijd al geweten :
"Ik ben Gharlin, de koning van het Domein der Mineralen.
Ik bescherm deze ruimte.
Je bent hier om je waarheid te vinden.
Je kunt omhoog kijken."
De koning sluit zijn ogen en staat vlak achter je,
terwijl je omhoog kijkt naar
... het hoge ...
... hoge ...
... zeer hoge ...
smaragdgroene gewelf.
In feite is er in het midden van die gewelf een opening ...
Het is een dakraam.
Een heerlijke zuil van roze licht,
gemaakt van kleine, knapperige spiralen,
daalt en stroomt je in om je te wikkelen
en ook om op te krullen in het midden van je borst.
Je voelt een verfrissende koelte
die je hele wezen nieuw leven inblaast.
In deze zuil van roze licht
is er een fijne verticale straal van gouden licht
die de bodem van de kelk bereikt
die je in je handen houdt.
De kelk vult zich met kristalhelder water
in tinten van vurig, verkwikkend zonlicht.
Wanneer de kelk voor een derde gevuld is,
verdwijnt de dunne straal van het gouden licht.
Je weet in het diepst van je hart dat
je water uit deze kelk kunt drinken en dat
het tijd is om naar huis te gaan.
Je drinkt drie slokjes,
in feite een derde van de inhoud.
Je kijkt aandachtig naar de rest van het water
en merkt dat de hoeveelheid van deze drank
niet is afgenomen in de kelk.
Tot je verbazing
verdunt en verdwijnt de kelk
met zijn gouden vloeibare inhoud langzaam.
Je voelt nu een waarheid in je.
Het is jouw waarheid.
Het is zo
wonderbaarlijk uniek,
intiem stralend,
stellair eeuwig.
Ze kan je door
elke vraag heen leiden,
in elke toestand,
bij elke uitdaging,
voor elk object,
in relatie tot elke persoon.
Het is je originele waarheid
zonder de geringste kunstgreep,
zonder enig oordeel.
Het stelt je in staat
om verder te kijken dan de schijn.
Je staat jezelf toe
om te denken naar een vraag
of een toestand
of een uitdaging
of een object
of een persoon
om de waarheid te leren kennen.
Deze waarheid manifesteert zich
delicaat in een gedachte,
een geur, een geluid
of een beeld
en tot je verbazing
voel je dankbaarheid.
Je kijkt omhoog.
Er is geen sprake meer van het gewelf.
De pilaar van roze licht
dat vanuit het oneindige naar binnen wordt gebracht,
vervaagt en verdwijnt geleidelijk aan,
behalve in het midden van jouw borstkas
is er een bol van goudroze licht
die intiem uitstraalt en pulserend is.
Je kijkt om je heen.
De koning is er niet meer, maar zijn stem ... zoals een eco tegen jou zegt :
"Het Domein der Mineralen behoort tot de Natuur, waar jij deel van uitmaakt.
Dat is zo, want Waarheid en Natuur zijn Één.
Jij bent Natuur en de Natuur is jou.
Je kunt terugkomen naar deze plek wanneer je maar wilt.
Verlaat deze ruimte nu, zodat iemand anders hiernaartoe kan komen,
als die iemand anders dat wil."
De grot lost vlot op ...
Het vriendelijke bos omringt je als voorheen.
Je ontspannen lichaam zit op dezelfde steen
die door een zonnestraal wordt verwarmd.
Het bos verdwijnt geleidelijk aan.
Het gevoel van deze comfortabele warmte zit nog steeds in je.
Het vult je hele lichaam van top tot teen.
Je voeten zijn niet meer naakt.
En toch ... wordt het bewustzijn van je adem herboren
en wordt je dankbaarheid merkbaar versterkt.
Gesluierd door je gesloten oogleden is het licht,
waarvan je de originele kleur kunt raden, nog steeds aanwezig.
Met je ogen dicht keer je terug naar je werkelijkheid
om de computer uit te schakelen
die in deze meditatie als scherm diende.
Voordat je dat doet, moet je je ogen openen.
Je opent ze alleen ...
alleen als de tijd rijp is om je ogen te openen.
Als je echt je ogen opent, zet je de computer uit ...
Je ademt vrijuit.
Je hele lichaam roept je op tot een beweging.
Waarom drink je geen glas water ?
. .
Take a deep breath and allow
yourself to relax.
You are relaxing.
This release comes from your breathing,
freed from its unconsciousness of being breathing.
You are in front of your computer as you enter a meditation.
This meditation is a natural, different, complementary
and accurate undulation of your consciousness.
You are reading this text,
you continue to read it naturally with your eyes open.
Imagine ... you close your eyes differently ...
Your eyelids closed by your imagination,
you continue to read these words
which have a unique meaning for you,
since they are not really words.
The light is always here, veiled by your closed eyelids.
You know it because of the warmth
that subtly takes its time to fill your whole body.
You feel comfortable in the warmth of your unique trust
that brings you to this place where time no longer rules over you,
since in the place where you are, you are a master of time.
Imagine that ... your restful body is sitting
on a stone warmed by a beam of sunlight ... in a big forest ...
It's green,
succulent,
beautiful.
You get up
and walk through that forest.
The air is rich in refreshing woody scents.
You step forward.
To your right, in the background,
you notice a grey-blue rock, surrounded by trees and ferns.
You walk towards this place.
At the foot of the rock, you take off your shoes.
Your left bare foot gently touches the rock wall.
The wall is pleasantly warm.
You raise your glance ...
The vertical wall is high ...
... high ...
... very high ...
... its peak ...
... merges with the cloudless blue sky ...
You press your right ear to the wall and you hear... a pulse.
This energizes you and a joyful and solid vitality settles in you.
Now you know that this rock loves you without the slightest limit,
without the slightest condition.
You ask yourself : "Is this rock magic ?".
Deep down inside who you are, you know now that it is.
You turn around and, to your amazement,
you see that three meters away from you stands a fairy your size.
Her emerald body is diaphanous, delicately glittering, flourishing.
She is wearing a transparent green silk tunic
that harmoniously attenuates the luminosity of her body.
Her folded celadon wings are pointed, luminously translucent.
Her forehead is adorned with a small blue sapphire.
Her face is of a noble beauty, exquisite in its femininity.
Her smile is friendly.
She holds a crystal chalice in her right hand.
You bow to her.
She says, "I am Adyanna, the Queen in the Realm of Numbers.
You're here to turn your face to the rock, if you will."
If you will, you do so,
and then you see that the rock face is set with an entrance leading into it.
Queen Adyanna says, "You may enter."
And you enter.
You are walking down a dark yet protective granite corridor.
You step forward.
The queen is walking right behind you.
The luminosity of her body illuminates the passage.
You come to a cave.
It is a space of sublime inner light.
You look around ... and realize that ...
The walls of the cave are in fact a delicate source of light
in navy blue and turquoise half-tones.
You look at the queen who smiles benevolently at you.
Her hands hold nothing.
Her whole body becomes a translucent spherical cloud of silvery color
and, as she smoothly disappears, you hear :
"In you is the freedom to look now at the center".
You look and see that the floor of the cave is ruby
with a thousand shimmering red reflections.
In the center, placed on the floor, you recognize the crystal chalice.
Yes, it is the same one.
As the chalice becomes slightly fluorescent,
it slowly rises up by itself, vertically in a spiral in the air
and comes to rest at the height of your chest.
A shimmering purple cloud appears
and turns into ... a man :
it is he who holds the chalice in his left hand.
He wears a breastplate made of diamonds and fine gold filaments.
A pure crystal sword hangs on the right side of his translucent belt.
The man's body is etheric, diaphanous and yet concrete, assertive.
His face is of noble beauty, exquisite in its virility.
His smile is friendly.
The man tilts his head as a sign of respect for you.
You do the same.
He holds the chalice out to you and says, :
"You may come closer, if you will."
If you will, you come closer to him.
You understand that you're allowed to take that chalice in both hands,
and so you take it.
The chalice is empty.
You ask : "Who are you ?".
The man replies : " You have always known :
"I am Gharlin, the King in the Realm of Minerals.
I protect this space.
You are here to find your truth.
You can look up."
The king closes his eyes and stands right behind you,
while you look upwards
... high ...
... higher ...
... very high ...
up into the emerald vault.
In fact, in the center of that vault ... is an opening :
it is a skylight.
A column of delightful pink light made of tiny twinkling spirals
descends, floods you from all sides
and even gently settles in the center of your chest.
You feel a refreshment which revitalizes your entire being.
In this column of pink light
there is a fine vertical ray of golden light
that reaches the bottom of the chalice
you are holding in your hands.
The chalice fills with crystalline water
in shades of fiery, invigorating sunlight.
When the chalice is one-third full,
the fine ray of golden light disappears.
You know in your depths that
you can drink this water out of this chalice
and that it is time to go home.
You drink three sips, actually a third of what's in it.
You look closely at the remaining water ...
and notice that
the amount of this drink
has not diminished in the chalice.
To your amazement,
the chalice with its golden liquid content
slowly evaporates and disappears.
You feel that henceforth
a truth dwells in you.
It is your truth.
It is prodigiously unique,
intimately radiant,
starrilly everlasting.
It can guide you
in every question,
through every situation,
before every challenge,
in front of every object,
in relation to every person.
It is your source truth
without the slightest artifice,
without the slightest judgment.
It allows you to see beyond appearances.
You allow yourself to think about
a question
or a situation
or a challenge
or an object
or a person
to discover the truth.
This truth is delicately manifested
in a thought,
a scent,
a sound
or an image,
and to your astonishment
you feel gratitude. You look up.
The vault is no longer there.
The column of pink light that comes from infinity
fades and gradually vanishes,
except in the center of your chest ...
there is a sphere of golden pink light.
It is intimately radiant and pulsating.
You look around.
The king is no longer there. Yet his voice ... like an eco says to you :
"The Realm of Minerals belongs to Nature, of which you are a part.
It is so, because Truth and Nature are One.
You are Nature and Nature is you.
You can come back to this place whenever you want.
Now leave this space, so that someone else can come to it,
if that someone else wishes to."
Gently, the cave dissolves ...
The friendly forest surrounds you as before.
Your relaxed body is sitting on the same stone
warmed by a beam of sunlight.
The forest peacefully vanishes.
The feeling of this comfortable warmth is still in you.
It fills your entire body from head to toe.
Your feet are no longer naked.
And yet ... the awareness of your breath is reborn
and your gratitude is noticeably strengthened.
Veiled by your closed eyelids,
the light you can guess the original color of, is still there.
With your eyes closed, you return to your reality
to turn off the computer that you used
as a screen in this meditation.
Before doing so, you must open your eyes.
You only open them, only
when the time has come for you to open your eyes.
When you really open your eyes,
you turn off the computer ...
And you breathe freely.
Your whole body is calling you to a movement.
Why don't you drink a glass of water ?
You are relaxing.
This release comes from your breathing,
freed from its unconsciousness of being breathing.
You are in front of your computer as you enter a meditation.
This meditation is a natural, different, complementary
and accurate undulation of your consciousness.
You are reading this text,
you continue to read it naturally with your eyes open.
Imagine ... you close your eyes differently ...
Your eyelids closed by your imagination,
you continue to read these words
which have a unique meaning for you,
since they are not really words.
The light is always here, veiled by your closed eyelids.
You know it because of the warmth
that subtly takes its time to fill your whole body.
You feel comfortable in the warmth of your unique trust
that brings you to this place where time no longer rules over you,
since in the place where you are, you are a master of time.
Imagine that ... your restful body is sitting
on a stone warmed by a beam of sunlight ... in a big forest ...
It's green,
succulent,
beautiful.
You get up
and walk through that forest.
The air is rich in refreshing woody scents.
You step forward.
To your right, in the background,
you notice a grey-blue rock, surrounded by trees and ferns.
You walk towards this place.
At the foot of the rock, you take off your shoes.
Your left bare foot gently touches the rock wall.
The wall is pleasantly warm.
You raise your glance ...
The vertical wall is high ...
... high ...
... very high ...
... its peak ...
... merges with the cloudless blue sky ...
You press your right ear to the wall and you hear... a pulse.
This energizes you and a joyful and solid vitality settles in you.
Now you know that this rock loves you without the slightest limit,
without the slightest condition.
You ask yourself : "Is this rock magic ?".
Deep down inside who you are, you know now that it is.
You turn around and, to your amazement,
you see that three meters away from you stands a fairy your size.
Her emerald body is diaphanous, delicately glittering, flourishing.
She is wearing a transparent green silk tunic
that harmoniously attenuates the luminosity of her body.
Her folded celadon wings are pointed, luminously translucent.
Her forehead is adorned with a small blue sapphire.
Her face is of a noble beauty, exquisite in its femininity.
Her smile is friendly.
She holds a crystal chalice in her right hand.
You bow to her.
She says, "I am Adyanna, the Queen in the Realm of Numbers.
You're here to turn your face to the rock, if you will."
If you will, you do so,
and then you see that the rock face is set with an entrance leading into it.
Queen Adyanna says, "You may enter."
And you enter.
You are walking down a dark yet protective granite corridor.
You step forward.
The queen is walking right behind you.
The luminosity of her body illuminates the passage.
You come to a cave.
It is a space of sublime inner light.
You look around ... and realize that ...
The walls of the cave are in fact a delicate source of light
in navy blue and turquoise half-tones.
You look at the queen who smiles benevolently at you.
Her hands hold nothing.
Her whole body becomes a translucent spherical cloud of silvery color
and, as she smoothly disappears, you hear :
"In you is the freedom to look now at the center".
You look and see that the floor of the cave is ruby
with a thousand shimmering red reflections.
In the center, placed on the floor, you recognize the crystal chalice.
Yes, it is the same one.
As the chalice becomes slightly fluorescent,
it slowly rises up by itself, vertically in a spiral in the air
and comes to rest at the height of your chest.
A shimmering purple cloud appears
and turns into ... a man :
it is he who holds the chalice in his left hand.
He wears a breastplate made of diamonds and fine gold filaments.
A pure crystal sword hangs on the right side of his translucent belt.
The man's body is etheric, diaphanous and yet concrete, assertive.
His face is of noble beauty, exquisite in its virility.
His smile is friendly.
The man tilts his head as a sign of respect for you.
You do the same.
He holds the chalice out to you and says, :
"You may come closer, if you will."
If you will, you come closer to him.
You understand that you're allowed to take that chalice in both hands,
and so you take it.
The chalice is empty.
You ask : "Who are you ?".
The man replies : " You have always known :
"I am Gharlin, the King in the Realm of Minerals.
I protect this space.
You are here to find your truth.
You can look up."
The king closes his eyes and stands right behind you,
while you look upwards
... high ...
... higher ...
... very high ...
up into the emerald vault.
In fact, in the center of that vault ... is an opening :
it is a skylight.
A column of delightful pink light made of tiny twinkling spirals
descends, floods you from all sides
and even gently settles in the center of your chest.
You feel a refreshment which revitalizes your entire being.
In this column of pink light
there is a fine vertical ray of golden light
that reaches the bottom of the chalice
you are holding in your hands.
The chalice fills with crystalline water
in shades of fiery, invigorating sunlight.
When the chalice is one-third full,
the fine ray of golden light disappears.
You know in your depths that
you can drink this water out of this chalice
and that it is time to go home.
You drink three sips, actually a third of what's in it.
You look closely at the remaining water ...
and notice that
the amount of this drink
has not diminished in the chalice.
To your amazement,
the chalice with its golden liquid content
slowly evaporates and disappears.
You feel that henceforth
a truth dwells in you.
It is your truth.
It is prodigiously unique,
intimately radiant,
starrilly everlasting.
It can guide you
in every question,
through every situation,
before every challenge,
in front of every object,
in relation to every person.
It is your source truth
without the slightest artifice,
without the slightest judgment.
It allows you to see beyond appearances.
You allow yourself to think about
a question
or a situation
or a challenge
or an object
or a person
to discover the truth.
This truth is delicately manifested
in a thought,
a scent,
a sound
or an image,
and to your astonishment
you feel gratitude. You look up.
The vault is no longer there.
The column of pink light that comes from infinity
fades and gradually vanishes,
except in the center of your chest ...
there is a sphere of golden pink light.
It is intimately radiant and pulsating.
You look around.
The king is no longer there. Yet his voice ... like an eco says to you :
"The Realm of Minerals belongs to Nature, of which you are a part.
It is so, because Truth and Nature are One.
You are Nature and Nature is you.
You can come back to this place whenever you want.
Now leave this space, so that someone else can come to it,
if that someone else wishes to."
Gently, the cave dissolves ...
The friendly forest surrounds you as before.
Your relaxed body is sitting on the same stone
warmed by a beam of sunlight.
The forest peacefully vanishes.
The feeling of this comfortable warmth is still in you.
It fills your entire body from head to toe.
Your feet are no longer naked.
And yet ... the awareness of your breath is reborn
and your gratitude is noticeably strengthened.
Veiled by your closed eyelids,
the light you can guess the original color of, is still there.
With your eyes closed, you return to your reality
to turn off the computer that you used
as a screen in this meditation.
Before doing so, you must open your eyes.
You only open them, only
when the time has come for you to open your eyes.
When you really open your eyes,
you turn off the computer ...
And you breathe freely.
Your whole body is calling you to a movement.
Why don't you drink a glass of water ?
. .
Prends une profonde inspiration et permets
à toi-même de te détendre.
Tu te détends.
Cette détente naît de ta respiration
libérée de son inconscience d'être respirartion.
Tu es devant ton ordinateur en entrant dans une méditation.
Cette méditation est une ondulation naturelle, différente,
complémentaire et juste de ta conscience.
Tu lis ce texte,
tu continues de le lire naturellement les yeux ouverts.
Imagine que ... tu fermes tes yeux différemment ...
Tes paupières closes par ton imagination,
tu continues de lire ces mots qui revêtent un sens unique pour toi,
puisqu'ils ne sont pas véritablement des mots.
Voilée par tes paupières closes, la lumière est toujours là.
Tu le sais aussi par la chaleur qui, subtilement,
prend son temps pour emplir ton corps entier.
Tu te sens confortablement dans la chaleur de ta confiance unique
qui t'amène à cet endroit où le temps ne te domine plus,
puisque là où tu trouves, tu le maîtrises.
Imagine ... que ton corps détendu est assis
sur une pierre chauffée d'un rayon de soleil ... dans une grande forêt ...
verdoyante,
succulente,
magnifique.
Tu te lèves
et tu marches dans cette forêt.
L'air est riche en senteurs boisées rafraîchissantes.
Tu avances.
À ta droite, tu discernes au fond
un rocher gris-bleu entouré d'arbres et de fougères.
Tu avances vers cet endroit.
Au pied du rocher, tu te déchausses.
Ton pied nu gauche touche délicatement la paroi du rocher.
Elle est agréablement chaude.
Tu élèves ton regard ...
La paroi verticale est haute ...
... haute ...
... très haute ...
... sa crête ...
se confond avec le ciel bleu sans nuages ...
Ton oreille droite touche la paroi et tu entends ... une pulsation.
Cela t'énergétise et une vitalité joyeuse et solide s'installe en toi.
Maintenant tu sais que ce rocher t'aime sans limite
ni aucune condition.
Tu te demandes : "Ce rocher, est-il magique ?".
Au plus profond de qui tu es, tu sais maintenant, que c'est le cas.
Tu te retournes et, à ton grand étonnement,
tu vois qu'à trois mètres de toi se tient debout une fée de ta taille.
Son corps d'émeraude est diaphane, délicatement scintillant,
florissant. Elle porte une tunique de soie verte transparente
qui atténue harmonieusement la luminosité du corps.
Ses ailes céladon repliées sont pointues,
lumineusement translucides.
Son front est décoré d'un petit saphir bleu.
Son visage est d'une beauté noble, exquise dans sa féminité.
Son sourire est accueillant.
Elle tient dans sa main droite un calice en cristal.
Tu t'inclines devant elle.
Elle dit : "Je suis Adyanna, la reine du Domaine des Nombres.
Tu es ici pour tourner ton visage vers le rocher, si tu veux."
Si tu le veux, tu le fais,
et alors tu vois que la paroi du rocher est sertie d'une entrée
menant vers son intérieur.
La reine Adyanna dit : "Tu peux y entrer".
Tu entres.
Tu avances dans un couloir en granit sombre et pourtant protecteur.
Tu avances.
La reine marche juste derrière toi.
La luminosité de son corps éclaire le passage.
Tu arrives dans une grotte.
C'est un espace de lumière intérieure sublime.
Tu regardes tour autour ... et réalises que ...
les parois de la grotte sont une source de lumière délicate
déclinée dans les demis-tons bleu marine et turquoise.
Tu regardes la reine qui te sourit avec bienveillance.
Ses mains ne tiennent aucun objet.
Son corps entier devient une nuée sphérique translucide de couleur argentée
et déjà disparaît en douceur. Tu entends seulement :
"En toi est la liberté de regarder maintenant le centre".
Tu regardes et vois que
le sol de la grotte est en rubis aux mille reflets rouges chatoyants.
Dans le centre, posé à même le sol, tu reconnais le calice en cristal.
Oui, c'est le même.
En devenant légèrement fluorescent,
le calice se lève de lui-même lentement, verticalement en spirale dans l'air
et s'immobilise à la hauteur de ta poitrine.
Une nuée pourpre scintillante apparaît et se transforme en ... un homme :
c'est lui qui tient la coupe dans sa main gauche.
Il porte une cuirasse faite de diamant et fins filaments d'or.
Une épée en cristal pur est accrochée sur le côté droit à sa ceinture translucide.
Le corps de l'homme est ethérique, diaphane et pourtant concret, affirmé.
Son visage est d'une beauté noble, exquise dans sa virilité.
Son sourire est accueillant.
L'homme incline sa tête en signe de respect à ton égard.
Tu fais de même.
Il tend le calice vers toi et dis :
"Tu peux t'approcher, si tu veux."
Si tu le veux, tu t'approches de lui.
Tu comprends qu'il t'est permis de prendre ce calice dans tes deux mains
et donc tu le prends.
Le calice est vide.
Tu demandes : "Qui es-tu ?".
L'homme te réponds : "Tu l'as toujours su :
je suis Gharlin, le roi du Domaine des Minéraux.
Je protège cet espace.
Tu es ici pour trouver ta vérité.
Tu peux regarder vers le haut".
Le roi ferme ses yeux et se met juste derrière toi,
pendant que tu diriges ton regard
... vers la haute ...
... haute ...
... très haute voûte émeraude ...
En fait, dans le centre de cette voûte il y a une ouverture :
c'est un puits de lumière.
Une colonne de lumière rose délicieuse
faite de minuscules spirales scintillantes
descend et t'inonde pour t'envelopper
et aussi pour se lover dans le centre de ta poitrine.
Tu sens un rafraîchissement qui revitalises ton êrte entier.
Dans cette colonne de lumière rose
il y a un fin rayon vertical de lumière dorée
qui atteint le fond du calice
que tu tiens dans tes mains.
Le calice se remplit d'une eau cristalline
aux teintes de soleil ardent et vivifiant.
Quand il en est rempli au tiers, le fin rayon de lumière dorée disparaît.
Tu sais au plus profond de toi que
tu peux boire l'eau dans ce calice
et qu'il est temps de rentrer chez toi.
Tu en bois trois gorgées,
en fait, un tiers de son contenu.
Tu observes attentivement le restant de l'eau
et tu remarques que la quantité de cette boisson
n'a pas diminué dans le calice.
À ton grand étonnement,
le calice avec son contenu liquide doré
doucement s'évapore et disparaît.
Tu ressens qu'une vérité t'habite désormais.
C'est ta vérité.
Elle est
prodigieusement unique,
intimement rayonnante,
stéllairement éternelle.
Elle peut te guider
dans chaque question,
à travers chaque situation,
face à chaque défi,
devant chaque objet,
par rapport à chaque personne.
C'est ta vérité originelle sans le moindre artifice,
sans le moindre jugement.
Elle te permet de voir au-delà des apparences.
Tu te permets de penser
à une question ou à une situation
ou à un défi
ou à un objet
ou une personne
pour apprendre la vérité.
Cette vérité se manifeste délicatement
dans une pensée,
dans un parfum,
dans un son
ou dans une image et,
à ton grand étonnement,
tu sens de la gratitude.
Tu regardes vers le haut.
La voûte n'est plus là.
La colonne de lumière rose venue de l'infini
s'atténue et progressivement disparaît,
sauf que ... dans le centre de ta poitrine
il y a une sphère de lumière rose dorée
intimement rayonnante et palpitante.
Tu regardes autour de toi.
Le roi n'est plus là, mais sa voix ... tel un éco te dit :
"Le Domaine des Minéraux appartient à la Nature dont tu fais partie.
Il en est ainsi, parce que la Vérité et la Nature sont Un.
Tu es Nature et la Nature est toi.
Tu peux revenir à cet endroit à chaque fois que tu le veux.
Maintenant laisse cet espace, pour que quelqu'un d'autre puisse y venir,
si ce quelqu'un d'autre le souhaite".
En douceur, la grotte se dissout ...
L'amicale forêt t'entoure comme avant.
Ton corps détendu est assis sur la même pierre
chauffée d'un rayon de soleil.
La forêt disparaît paisiblement.
La sensation de cette chaleur confortable est toujours en toi.
Elle emplit ton corps entier de la tête jusqu'aux orteilles.
Tes pieds ne sont plus nus. Et pourtant ...
la conscience de ta respiration renaît
et ta gratitude est sensiblement fortifiée.
Voilée par tes paupières closes,
la lumière dont tu devines la couleur d'origine est toujours là.
Les yeux clos, tu reviens dans ta réalité
pour éteindre l'ordinateur
qui t'a servi d'écran dans cette méditation.
Avant de le faire, tu dois ouvrir les yeux.
Tu les ouvres seulement, seulement
quand le moment est venu pour que tu ouvres les yeux.
Quand tu as véritablement ouvert les yeux,
tu éteins l'ordinateur ...
Et tu respires librement.
Ton corps entier t'appelle à un mouvement.
Pourquoi ne pas boire un verre d'eau ?
Tu te détends.
Cette détente naît de ta respiration
libérée de son inconscience d'être respirartion.
Tu es devant ton ordinateur en entrant dans une méditation.
Cette méditation est une ondulation naturelle, différente,
complémentaire et juste de ta conscience.
Tu lis ce texte,
tu continues de le lire naturellement les yeux ouverts.
Imagine que ... tu fermes tes yeux différemment ...
Tes paupières closes par ton imagination,
tu continues de lire ces mots qui revêtent un sens unique pour toi,
puisqu'ils ne sont pas véritablement des mots.
Voilée par tes paupières closes, la lumière est toujours là.
Tu le sais aussi par la chaleur qui, subtilement,
prend son temps pour emplir ton corps entier.
Tu te sens confortablement dans la chaleur de ta confiance unique
qui t'amène à cet endroit où le temps ne te domine plus,
puisque là où tu trouves, tu le maîtrises.
Imagine ... que ton corps détendu est assis
sur une pierre chauffée d'un rayon de soleil ... dans une grande forêt ...
verdoyante,
succulente,
magnifique.
Tu te lèves
et tu marches dans cette forêt.
L'air est riche en senteurs boisées rafraîchissantes.
Tu avances.
À ta droite, tu discernes au fond
un rocher gris-bleu entouré d'arbres et de fougères.
Tu avances vers cet endroit.
Au pied du rocher, tu te déchausses.
Ton pied nu gauche touche délicatement la paroi du rocher.
Elle est agréablement chaude.
Tu élèves ton regard ...
La paroi verticale est haute ...
... haute ...
... très haute ...
... sa crête ...
se confond avec le ciel bleu sans nuages ...
Ton oreille droite touche la paroi et tu entends ... une pulsation.
Cela t'énergétise et une vitalité joyeuse et solide s'installe en toi.
Maintenant tu sais que ce rocher t'aime sans limite
ni aucune condition.
Tu te demandes : "Ce rocher, est-il magique ?".
Au plus profond de qui tu es, tu sais maintenant, que c'est le cas.
Tu te retournes et, à ton grand étonnement,
tu vois qu'à trois mètres de toi se tient debout une fée de ta taille.
Son corps d'émeraude est diaphane, délicatement scintillant,
florissant. Elle porte une tunique de soie verte transparente
qui atténue harmonieusement la luminosité du corps.
Ses ailes céladon repliées sont pointues,
lumineusement translucides.
Son front est décoré d'un petit saphir bleu.
Son visage est d'une beauté noble, exquise dans sa féminité.
Son sourire est accueillant.
Elle tient dans sa main droite un calice en cristal.
Tu t'inclines devant elle.
Elle dit : "Je suis Adyanna, la reine du Domaine des Nombres.
Tu es ici pour tourner ton visage vers le rocher, si tu veux."
Si tu le veux, tu le fais,
et alors tu vois que la paroi du rocher est sertie d'une entrée
menant vers son intérieur.
La reine Adyanna dit : "Tu peux y entrer".
Tu entres.
Tu avances dans un couloir en granit sombre et pourtant protecteur.
Tu avances.
La reine marche juste derrière toi.
La luminosité de son corps éclaire le passage.
Tu arrives dans une grotte.
C'est un espace de lumière intérieure sublime.
Tu regardes tour autour ... et réalises que ...
les parois de la grotte sont une source de lumière délicate
déclinée dans les demis-tons bleu marine et turquoise.
Tu regardes la reine qui te sourit avec bienveillance.
Ses mains ne tiennent aucun objet.
Son corps entier devient une nuée sphérique translucide de couleur argentée
et déjà disparaît en douceur. Tu entends seulement :
"En toi est la liberté de regarder maintenant le centre".
Tu regardes et vois que
le sol de la grotte est en rubis aux mille reflets rouges chatoyants.
Dans le centre, posé à même le sol, tu reconnais le calice en cristal.
Oui, c'est le même.
En devenant légèrement fluorescent,
le calice se lève de lui-même lentement, verticalement en spirale dans l'air
et s'immobilise à la hauteur de ta poitrine.
Une nuée pourpre scintillante apparaît et se transforme en ... un homme :
c'est lui qui tient la coupe dans sa main gauche.
Il porte une cuirasse faite de diamant et fins filaments d'or.
Une épée en cristal pur est accrochée sur le côté droit à sa ceinture translucide.
Le corps de l'homme est ethérique, diaphane et pourtant concret, affirmé.
Son visage est d'une beauté noble, exquise dans sa virilité.
Son sourire est accueillant.
L'homme incline sa tête en signe de respect à ton égard.
Tu fais de même.
Il tend le calice vers toi et dis :
"Tu peux t'approcher, si tu veux."
Si tu le veux, tu t'approches de lui.
Tu comprends qu'il t'est permis de prendre ce calice dans tes deux mains
et donc tu le prends.
Le calice est vide.
Tu demandes : "Qui es-tu ?".
L'homme te réponds : "Tu l'as toujours su :
je suis Gharlin, le roi du Domaine des Minéraux.
Je protège cet espace.
Tu es ici pour trouver ta vérité.
Tu peux regarder vers le haut".
Le roi ferme ses yeux et se met juste derrière toi,
pendant que tu diriges ton regard
... vers la haute ...
... haute ...
... très haute voûte émeraude ...
En fait, dans le centre de cette voûte il y a une ouverture :
c'est un puits de lumière.
Une colonne de lumière rose délicieuse
faite de minuscules spirales scintillantes
descend et t'inonde pour t'envelopper
et aussi pour se lover dans le centre de ta poitrine.
Tu sens un rafraîchissement qui revitalises ton êrte entier.
Dans cette colonne de lumière rose
il y a un fin rayon vertical de lumière dorée
qui atteint le fond du calice
que tu tiens dans tes mains.
Le calice se remplit d'une eau cristalline
aux teintes de soleil ardent et vivifiant.
Quand il en est rempli au tiers, le fin rayon de lumière dorée disparaît.
Tu sais au plus profond de toi que
tu peux boire l'eau dans ce calice
et qu'il est temps de rentrer chez toi.
Tu en bois trois gorgées,
en fait, un tiers de son contenu.
Tu observes attentivement le restant de l'eau
et tu remarques que la quantité de cette boisson
n'a pas diminué dans le calice.
À ton grand étonnement,
le calice avec son contenu liquide doré
doucement s'évapore et disparaît.
Tu ressens qu'une vérité t'habite désormais.
C'est ta vérité.
Elle est
prodigieusement unique,
intimement rayonnante,
stéllairement éternelle.
Elle peut te guider
dans chaque question,
à travers chaque situation,
face à chaque défi,
devant chaque objet,
par rapport à chaque personne.
C'est ta vérité originelle sans le moindre artifice,
sans le moindre jugement.
Elle te permet de voir au-delà des apparences.
Tu te permets de penser
à une question ou à une situation
ou à un défi
ou à un objet
ou une personne
pour apprendre la vérité.
Cette vérité se manifeste délicatement
dans une pensée,
dans un parfum,
dans un son
ou dans une image et,
à ton grand étonnement,
tu sens de la gratitude.
Tu regardes vers le haut.
La voûte n'est plus là.
La colonne de lumière rose venue de l'infini
s'atténue et progressivement disparaît,
sauf que ... dans le centre de ta poitrine
il y a une sphère de lumière rose dorée
intimement rayonnante et palpitante.
Tu regardes autour de toi.
Le roi n'est plus là, mais sa voix ... tel un éco te dit :
"Le Domaine des Minéraux appartient à la Nature dont tu fais partie.
Il en est ainsi, parce que la Vérité et la Nature sont Un.
Tu es Nature et la Nature est toi.
Tu peux revenir à cet endroit à chaque fois que tu le veux.
Maintenant laisse cet espace, pour que quelqu'un d'autre puisse y venir,
si ce quelqu'un d'autre le souhaite".
En douceur, la grotte se dissout ...
L'amicale forêt t'entoure comme avant.
Ton corps détendu est assis sur la même pierre
chauffée d'un rayon de soleil.
La forêt disparaît paisiblement.
La sensation de cette chaleur confortable est toujours en toi.
Elle emplit ton corps entier de la tête jusqu'aux orteilles.
Tes pieds ne sont plus nus. Et pourtant ...
la conscience de ta respiration renaît
et ta gratitude est sensiblement fortifiée.
Voilée par tes paupières closes,
la lumière dont tu devines la couleur d'origine est toujours là.
Les yeux clos, tu reviens dans ta réalité
pour éteindre l'ordinateur
qui t'a servi d'écran dans cette méditation.
Avant de le faire, tu dois ouvrir les yeux.
Tu les ouvres seulement, seulement
quand le moment est venu pour que tu ouvres les yeux.
Quand tu as véritablement ouvert les yeux,
tu éteins l'ordinateur ...
Et tu respires librement.
Ton corps entier t'appelle à un mouvement.
Pourquoi ne pas boire un verre d'eau ?
. .
Fai un respiro profondo e concediti di
rilassarti.
Rilassati.
Questo rilassamento nasce dal tuo respiro
liberato dalla sua incoscienza di essere respirazione.
Sei davanti al tuo
computer mentre entri in meditazione.
Questa meditazione è una naturale,
diversa,
complementare e giusta ondulazione della tua coscienza.
Stai leggendo questo
testo,
continui a leggerlo naturalmente con gli occhi aperti.
Immagina che ...
tu chiuda gli occhi in modo diverso ...
Le tue palpebre
chiuse dalla tua immaginazione,
continui a leggere queste parole che hanno un
significato unico per te,
perché non sono veramente delle parole.
La luce è
sempre lì, velata dalle tue palpebre chiuse.
Lo sai anche per il calore che
impiega sottilmente
il suo tempo a riempire il tuo corpo intero.
Ti senti a tuo agio nel calore della tua unica fiducia
Ti senti a tuo agio nel calore della tua unica fiducia
che ti porta in questo luogo dove il
tempo non ti domina più,
perché là dove lo trovi, sei tu il suo maestro.
Immagina ... che il tuo corpo rilassato sia seduto
su una pietra riscaldata da
un raggio di sole ... in una grande foresta ...
verde,
succulenta,
bellissima.
Ti alzi
e cammini in quella foresta.
L'aria è ricca di rinfrescanti profumi di
legno.
Cammini in avanti.
Alla tua destra, sullo sfondo,
vedi una roccia
grigio-azzurra circondata da alberi e felci.
Cammini verso questo posto.
Ai
piedi della roccia, ti togli le scarpe.
Il tuo piede sinistro nudo tocca
delicatamente la parete rocciosa.
È piacevolmente calda.
Alzi il
tuo sguardo ...
La parete verticale è alta ...
... alta ...
... altissima ...
... la sua sommità ...
si fonde con il cielo blu senza nuvole ...
Il tuo
orecchio destro tocca la parete e senti ... un battito.
Questo ti dà energia e
una gioiosa e solida vitalità si stabilisce in te.
Ora sai che questa roccia ti ama senza il minimo limite,
Ora sai che questa roccia ti ama senza il minimo limite,
senza la minima condizione.
Ti chiedi: "È
forse magica questa collina?"
Nel profondo di chi sei, ora sai che lo è.
Ti giri e, con tuo grande stupore,
vedi che a tre metri da te c'è una fata
della tua taglia.
Il suo corpo di smeraldo è diafano, delicatamente scintillante, fiorente.
Il suo corpo di smeraldo è diafano, delicatamente scintillante, fiorente.
Indossa una tunica di seta verde trasparente che
attenua
armoniosamente la luminosità del suo corpo.
Le sue ali di celadon ripiegate
sono appuntite, luminose e traslucide.
La sua fronte è ornata da un piccolo
zaffiro blu.
Il suo viso è di una bellezza nobile, squisita nella sua
femminilità.
Il suo sorriso è accogliente.
Nella mano destra tiene un calice di
cristallo.
Ti inchini a lei.
Dice : "Io sono Adyanna, la regina del Regno
dei Numeri.
Sei qui per voltare la tua faccia verso la roccia, se vuoi".
Se vuoi, lo fai,
e poi vedi che la parete rocciosa è incastonata
con un'entrata
che conduce all'interno.
La regina Adyanna dice: " Puoi entrare".
Entri.
Cammini lungo un corridoio di granito scuro ma protettivo.
Vai avanti.
La regina cammina dietro di te.
La luminosità del suo corpo accende il passaggio.
Vai avanti.
La regina cammina dietro di te.
La luminosità del suo corpo accende il passaggio.
Vieni in una grotta.
È uno spazio di sublime luce interiore.
Ti
guardi intorno ... e ti rendi conto che ...
Le pareti della grotta si rivelano
una delicata fonte di luce
nei mezzitoni blu marino e turchese.
Guardi la
regina che ti sorride benevolmente.
Nelle sue mani non c'è nessun oggetto.
Tutto il suo corpo diventa una nuvola sferica traslucida di colore argenteo
e,
mentre scompare dolcemente, si sente :
"In te c'è ora la libertà di guardare
al centro".
Guardi e vedi che
il pavimento della grotta è di rubino con
mille riflessi rossi scintillanti.
Al centro, posto sul pavimento, si riconosce
il calice di cristallo.
Sì, è lo stesso.
Diventando leggermente fluorescente, il calice si solleva
lentamente da solo, verticalmente in una spirale nell'aria
e si
ferma all'altezza del tuo petto.
Una nuvola scintillante appare e si trasforma in ... un uomo :
Una nuvola scintillante appare e si trasforma in ... un uomo :
è lui che tiene il calice nella mano sinistra.
Indossa una
corazza di diamanti e filamenti d'oro fino.
Una spada di puro cristallo è
appesa sul lato destro della sua cintura traslucida.
Il corpo dell'uomo è
eterico, diafano eppure concreto, affermato.
Il suo viso è di nobile bellezza,
squisito nella sua virilità.
Il suo sorriso è accogliente.
L'uomo inclina la testa
in segno di rispetto per te.
Tu fai lo stesso.
Tiene il calice verso di te e ti
dice :
"Puoi avvicinarti, se vuoi".
Se vuoi, vieni da lui.
Capisci
che ti è permesso prendere questo calice in entrambe le mani,
quindi prendilo
...
Il calice è vuoto.
Tu chiedi : "Chi sei ?".
L'uomo risponde :
" Lo hai sempre saputo :
io sono Gharlin, il re del Dominio dei Minerali.
Io
proteggo questo spazio.
Sei qui per trovare la tua verità.
Puoi guardare in
alto".
Il re chiude i suoi occhi e sta proprio dietro di te,
mentre tu
guardi ...
... in alto ...
... più alto ...
... molto in alto nella volta di smeraldo ...
Infatti, al
centro di quella volta c'è un'apertura :
è un lucernario.
Una colonna di deliziosa luce rosa
Una colonna di deliziosa luce rosa
fatta di piccole spirali scintillanti
scende e ti inonda
per avvolgerti
e anche fino a annidarsi al centro del tuo petto.
Senti una
rinfrescata che rivitalizza il tuo essere intero.
In questa colonna di luce
rosa
c'è un sottile raggio verticale di luce dorata
che raggiunge il fondo del
calice
che tieni tra le mani.
Il calice si riempie di acqua cristallina
in
tonalità di luce solare infuocata e rinvigorente.
Quando il calice è pieno per
un terzo,
il sottile raggio di luce dorata scompare.
Sai nel profondo del tuo
cuore che
puoi bere l'acqua in questo calice e che
è ora di tornare a casa.
Bevi tre sorsi,
infatti, un terzo del suo contenuto.
Guardi attentamente il
resto dell'acqua
e noti che
la quantità di questa bevanda
non è diminuita nel
calice.
Con tuo grande stupore,
il calice con il suo contenuto liquido
dorato
si stempera lentamente e scompare.
Ora senti che dentro di te c'è una
verità.
È la tua verità.
È prodigiosamente unica,
intimamente radiosa,
stellarmente eterna.
Può guidarti in ogni domanda,
attraverso ogni situazione,
di fronte ad ogni sfida,
davanti ad ogni oggetto,
in relazione ad ogni persona.
È la tua verità originale
senza il minimo artificio,
senza il minimo giudizio.
Ti permette di vedere oltre le apparenze.
Quindi ti permetti di pensare
a una
domanda
o a una situazione
o a una sfida
o a un oggetto
o a una persona
per
imparare la verità.
Questa verità
si manifesta delicatamente
in un pensiero,
in
un profumo,
in un suono
o in un'immagine,
e con tuo grande stupore
provi
gratitudine.
Guardi in alto.
Guardi in alto.
La volta non c'è più.
La colonna di luce rosa
venuta dall'infinito
svanisce e scompare gradualmente,
tranne che al centro del
tuo petto
c'è una sfera di luce rosa dorata
che si irradia intimamente e pulsa.
Guardati intorno.
Guardati intorno.
Il re non c'è più, ma la sua voce ... come un eco ti dice :
"Il Regno dei Minerali appartiene alla Natura, di cui tu fai parte.
È
così, perché Verità e Natura sono Uno.
Tu sei la Natura e la Natura è te.
Puoi
tornare in questo posto quando vuoi.
Ora lascia questo spazio, in modo che ci
possa arrivare qualcun altro,
se quel qualcun altro lo vuole."
Delicatamente, la
grotta si dissolve ...
Il bosco amichevole ti circonda come prima.
Il tuo corpo
rilassato è seduto sulla stessa pietra
riscaldata da un raggio di sole.
La
foresta scompare pacificamente.
La sensazione di questo confortevole calore è
ancora in te.
Ti riempie tutto il corpo dalla testa ai piedi.
I tuoi piedi non
sono più nudi.
Eppure ... la consapevolezza del tuo respiro rinasce
e la tua
gratitudine si rafforza notevolmente.
Velata dalle tue palpebre chiuse, la luce
di cui puoi indovinare il colore originale, è ancora lì.
Con
gli occhi chiusi, ritorni alla tua realtà
per spegnere il computer che hai
usato
come schermo in questa meditazione.
Prima di farlo,
devi aprire gli occhi.
Li apri soltanto, soltanto quando è giunto il momento
di
aprire gli occhi.
Quando apri davvero gli occhi, spegni il computer ...
E
respiri liberamente.
Tutto il tuo corpo ti chiama ad un movimento.
Perché non
ti prendi un bicchiere d'acqua ?
FlorRaison Inspirations
Pictures - FlorRaison© Kuijers/Sikora Copyright
Text by ▽⬜△ and Irénée Sikora
13
CONTACT
your Comment(s) below
.
You can click on the photos to
see them in a better resolution
Important Notice Nl-Eng-Fr
FlorRaison© Copyright
No comments:
Post a Comment